Skip to content

Dans, dans, dans!

Dans, dans, dans!
(en vergeet je kopje thee niet)

‘Does tea dance? Can it dance?’ ‘Oh yes, it most certainly can!’

Een enkeling deed er in het begin wat lacherig over, maar nadat afternoon tea een niet te stuiten opkomst maakte vanaf het midden van de 19e eeuw, volgde rap de populariteit van de tea dance. Met name aan het begin van de 20e eeuw was de tea dance een rage. Vooral in grote hotels werd er naast afternoon tea gelegenheid geboden om te dansen, veelal met een groot orkest, maar ook wel met een bescheiden strijkje. Zelfs nadat de grammofoon uitgevonden was.
Theespecialist Jane Pettigrew traceerde de oorsprong van de tea dance onverwacht naar de ‘thé dansant’ tijdens het Franse protectoraat van Marokko (1912-1956). Een danspartijtje in de zomer of de herfst van een uur of 4 tot een uur of 7.

 “May I have the pleasure of a dance?”

In rijke kringen en binnen de aristocratie (het gaat nu eenmaal niet altijd samen), was  de combinatie tea dance en afternoon tea een mooie kans voor ouders om hun huwbare dochters te chaperonneren in een zoektocht naar de ideale schoonzoon.

Tearoom Tango

Toen aan het begin van de 20e eeuw de tango vanuit de achterafstraatjes van Buenos Aires naar Europa overwaaide werd de ‘tango tea’ een heuse sensatie. Weg met het brave kopje thee, en vooruit met spannende cocktails en wilde jazz.
Tot aan de Tweede Wereldoorlog waren de wals, de charleston én de tango hot van New York tot Shanghai. Terwijl het orkest speelde probeerden danskoppels ook allerlei nieuwe hippe danspasjes uit. ‘Can you be nostalgic for a time you never lived in?’ (I ask myself).
Toen een vervelende Duitse bom het glazen dak van de Palm Court in het Londense Waldorf Hilton Hotel kapot maakte bleef het daar (en elders) een tijdje stil op de dansvloer.
Maar tea dances zijn nooit helemaal verdwenen. Ze worden telkens opnieuw uitgevonden, en duiken regelmatig hier en daar op.
En hoe kan het ook anders, er zijn altijd weer mensen die er een wedstrijdje van willen maken. Wie heeft er de meeste mensen op de dansvloer? Het record uit 2010 van 4000 dansers op Glasgow’s George Square is nog niet verbroken!

Tea for Two

In de Broadway musical ‘No, no, Nanette’ uit 1924 (later herhaaldelijk ook verfilmd) komt ook een tea dance voor, met het bekende liedje ‘Tea for two’. Het is door menig artiest vertolkt, waarvan  Anita O’Day mijn favoriet is.

‘Fancy some tea and a tango darling?’