Crisis? What crisis?

Quarantea

In Londen heeft een lerares sinds de Britse coronamaatregelen van de nood een deugd gemaakt. Elke middag om drie uur organiseert zij afternoon tea met haar gezin. De kinderen helpen dan mee, en bakken bijvoorbeeld cupcakes. Elk nadeel heeft z’n voordeel. Zo maak je het toch een beetje gezellig in huis met z’n allen, en vergeet je even dat je er nu niet meer zo gemakkelijk op uit kunt. Dat zouden meer mensen moeten doen.

A cup of tea makes everything better.

Thee drinken is gezond, dat is reeds geruime tijd bekend. In de 18^e eeuw ontdekte men dat  het koken van  water alleen al heel wat minder slachtoffers opleverde dan het vervuilde water uit de putten.  Bovendien zorgde het drinken van thee voor minder sociale onrust vergeleken met het nuttigen van bier en gin, frequente alternatieven voor de slechte waterkwaliteit.
Wetenschappelijk onderzoek naar de effecten van theedrinken op lichaam en geest gaat nog steeds door. Er bestaat al een lange lijst van heilzame gevolgen. Uit recent onderzoek blijkt het spul ook goed voor de hersenen. Niet dat het nou gelijk het IQ van Einstein oplevert, maar de cognitieve functies schijnen wat opgekrikt te worden in vergelijk met mensen die geen thee drinken (ze bestaan).
Maar is het de thee zelf die meerdere positieve eigenschappen heeft, of heeft het gezondheidseffect te maken met de context waarin thee gezet en gedronken wordt? Of allebei?
Wat de Camellia Sinensis betreft (de echte theeplant), doen de witte en de groene varianten iets meer dan de zwarte omdat ze minder bewerkt zijn. Vooral  de aanwezigheid van antioxidanten/ flavonoïden (m.n. EGCg), aminozuur (L-theanine), en ook wat cafeïne speelt hier een belangrijke rol.
Maar ook het ritueel van de tijd nemen om een pot of kop te zetten, alleen of met anderen, heeft een positief effect op het welbevinden. Net als bij het Londense gezin van hierboven is het goed om even uit de sleur te breken en een pauze in te lassen.

If there’s anything wrong it’s a cup of tea that’s needed.
Put the kettle on!

In 1942 besloot de Britse regering alle thee in de wereld (uitg. Japan) die beschikbaar was op te kopen. Zo’n voorraadje kon weleens handig zijn, ook omdat het in militair opzicht niet erg mee zat in die dagen. Churchill zou zelfs gezegd hebben dat thee belangrijker was dan munitie.
Tijdens de Blitz, de Duitse bombardementen op Londen in 1941, was thee naast bommen en granaten ook een wapen van de Britten. Thee was een symbool van nationale eenheid. Nachtenlang in de schuilkelders terwijl de stad in brand stond, dat waren geen eenvoudige tijden. Maar een kop thee kon het moreel weer aardig opkrikken. Het was een warm en ontspannend drankje, en het bracht mensen uit alle lagen van de bevolking bij elkaar.
De R.A.F. was trouwens ook zo aardig om het Nederlandse moreel een boost te geven door wat zakken thee te bombarderen boven ons land.  “The Netherlands will rise again. Chins up”, schreven ze er op de zakjes bij.

Ook in de frontlinies ontbrak de onmisbare mok thee niet. Waar infanteristen nog hun machinegeweer lang afvuurden totdat de loop heet genoeg was om ‘m in water te dopen en er thee mee te zetten (de ‘slang’-uitdrukking voor een kop thee in de ochtend was ‘gunfire’), moesten cavaleristen in het begin hun tanks uit om een ketel op te kunnen zetten. Dat hadden de Duitsers snel door, en de tankbemanning werd daardoor een te gemakkelijk doelwit. Daarom werd er iets slims verzonnen om een ketel in de tank op te warmen, een voorziening die tot op de dag van vandaag standaard ingebouwd wordt!

Relaxxx

Andere tijden, terug naar de onze. Nee, de coronacrisis is ook niet mijn kopje thee. Maar het vereist geduld, net als tijdens de Blitz in de Londense ondergrondse.

Dus, neem de tijd om thee te zetten, kies er iets lekkers bij, maak dat eilandje van rust, kalmeer, verlaag je bloeddruk. Bedenk dat ook dit allemaal weer voorbijgaat. Relaxxx.

En wanneer de poorten weer ontgrendeld worden, en wij  elkaar verantwoord in de armen kunnen vallen, bel of mail Tea Traveller  voor een onvergetelijke tea party (of aangeklede borrel)!

Immers, Henry James zei het al: “There are few hours in life more agreeable than the hour dedicated to the ceremony known as afternoon tea.”